Czy wierzyciel, który dysponuje prawomocnym wyrokiem uznającym za bezskuteczną czynność prawną przeniesienia własności nieruchomości może domagać się ustanowienia hipoteki przymusowej na tej nieruchomości?
W ostatnim okresie – wobec rosnących zatorów płatniczych i nieuczciwych działań dłużników, „uciekających” z majątkiem przed wierzycielami – coraz większego znaczenia nabierają środki ochrony prawnej, mające na celu zniweczenie skutków takich nieuczciwych praktyk. Jednym z takich środków, po które dość często sięgają wierzyciele, jest skarga pauliańska, uregulowana w art. 527 i nast. k.c. Instytucja ta, wywodząca się jeszcze z prawa rzymskiego, jest przedmiotem dość licznych opracowań naukowych, jak również wypowiedzi Sądu Najwyższego. Analizie jednak w najszerszym zakresie poddawane są przesłanki skargi pauliańskiej, w mniejszym zaś stopniu – następstwa wyroku uwzględniającego taką skargę. Kwestia tej zresztą sam ustawodawca poświęcił zaledwie jeden przepis, tj. art. 532 k.c. Stosownie do jego treści, wierzyciel, względem którego czynność prawna dłużnika została uznana za bezskuteczną, może z pierwszeństwem przed wierzycielami osoby trzeciej dochodzić zaspokojenia z przedmiotów majątkowych, które wskutek czynność uznanej za bezskuteczną wyszły z majątku dłużnika albo do niego nie weszły. Na gruncie brzmienia tego przepisu, pojawia się pytanie, czy wierzyciel, który dysponuje prawomocnym wyrokiem uznającym za bezskuteczną czynność prawną przeniesienia własności nieruchomości dokonanej przez dłużnika z osobą trzecią może się także domagać ustanowienia hipoteki przymusowej na tej nieruchomości?